Fai moitos anos,
tantos como quizais a vosa idade multiplicada por cen, había un artista chamado
Mestre Mateo, pero non era un mestre de escola, él era un artista e dedicábase a traballar no Camiño de Santiago que ven dende Francia.
Xa daquela existía o Camiño de
Santiago e a xente peregrinaba como fan agora. Este artista, cando chegou a
Santiago de Compostela topouse cunha banda de música, pero daquela
época, non como as bandas de música que coñecedes hoxe en día. Esta banda estaba formada por 24 anciáns que portaban diferentes instrumentos e un par de redomas, que son como unhas urnas de
cristal. Os anciáns vestían de branco mentres ían tocando alegremente pola cidade.
Chamoulle tanto a atención ao Mestre Mateo esa banda de música que lles propuxo facer unha escultura
sobre eles. Ordenounos por instrumentos e en forma de semi-círculo.
Como xa sabedes, o Mestre Mateo ía facer unha escultura pero claro, non ía ter tanto tempo aos pobres anciáns sen moverse, así que os retratou mentres se quedaban o máis quietos posible pero... eran músicos e non podían, xa que se poñían a afinar os instrumentos e a tocar pezas mentres o Mestre Mateo intentaba esculpilos.
Unha vez rematou, os anciáns puideron marchar e seguir tocando coa súa banda pola cidade e os pobos de Santiago.
O Mestre Mateo quedou tan contento e fascinado con eles que a súa escultura incluíuse na Catedral de Santiago de Compostela.
O Mestre Mateo quedou tan contento e fascinado con eles que a súa escultura incluíuse na Catedral de Santiago de Compostela.
